Wie of wat is Sphynx Cattery Bibou

Wij zijn Meyke en Karin uit Emmen. Onderstaand verhaal geeft weer hoe wij met sphynxen zijn begonnen en hoe dit vervolgens heeft geleid tot onze cattery Bibou. Vele jaren geleden maakten twee harige katten deel uit van ons gezin, totdat onze dochter Meyke werd geboren. Een paar weken later zat zij volledig onder het eczeem. Na een gedegen onderzoek bleek zij allergisch te zijn voor katten. Nog even getwijfeld of de baby of de katten nu weg moest(en), maar uiteindelijk toch maar een goed huisje gezocht voor de katten. Gelukkig bleek het wel dé oplossing van het probleem te zijn. Binnen een week verdween het eczeem.

Natuurlijk bleek er geen grotere dierenliefhebber te zijn dan zij, dus na enkele jaren een cavia aangeschaft, helaas kwam het eczeem in no time terug. Ook hier weer een goed huisje voor gevonden en besloten nooit weer iets harigs in huis te halen. Vervolgens kwamen er dan ook binnen; vissen, schildpadden, wederom vissen, helaas stuk voor stuk dieren met een bijzonder laag knuffelgehalte. Vaste prik bleef echter al die jaren, het af en toe bij een dierenwinkel binnenlopen en daar de konijntjes en cavia’s aaien. Zodoende kwamen we bij een dierenwinkel waar ze een naaktratje hadden. Eureka! Een knuffelbaar dier zonder haar. Met veel plezier hebben we een aantal jaren ratjes gehouden en zelfs twee keer een nestje gehad. Helaas worden ratjes niet oud en het verdriet niet minder als er weer één stierf.

Gelukkig vond deze inmiddels volwassen dochter, na het nodige speurwerk een bijzonder goed alternatief. De SPHYNX! Vanzelfsprekend zijn wij niet over één nacht ijs gegaan, maar hebben we ons heel goed voorbereid op de komst van ons prachtige blauwe sphynxkitten Miu. Na vele weken wachten, mochten we haar eindelijk ophalen uit Hillegom. Wij konden ons geluk niet op! Helaas zaten we de volgende dag al bij de dierenarts met een snotterende en niezende Miu. Een kuurtje gekregen en gelukkig knapte ze snel op, alleen... het kuurtje was net op en ze werd opnieuw ziek. Ze sliep ook heel veel (wij begrepen de verhalen van drukke en rennende sphynxen ook totaal niet) en werd steeds een beetje slomer.

Op een gegeven moment leek haar buikje ook steeds dikker te worden, dus opnieuw een bezoekje aan de dierenarts. Deze onderzocht haar, dacht nog aan wormpjes, maar nam toch een punctie uit haar buikje; helaas! Miu had natte FIP en zou niet lang meer leven. Wat een nachtmerrie, we hadden zo lang op haar gewacht en zo veel liefde te geven en nu zou ze binnen afzienbare tijd weer uit ons leven verdwijnen! Het meest bizarre was om met een doodziek kitten op schoot op zoek te gaan naar een nieuw kitten, want één ding wisten we heel zeker, we wilden nooit meer zonder! Uiteindelijk hebben we haar vijf weken kunnen vertroetelen (in die korte tijd hebben we haar ook verschrikkelijk verwend) en vlak na Nieuwjaar 2007 hebben we haar in moeten laten slapen. Het is onvoorstelbaar hoe je je in zo’n korte tijd aan een katje hecht, wat hebben we haar gemist!

Het lange wachten begon vervolgens opnieuw! Het wachten op onze TWEE kittens; want uiteindelijk kwamen we bij cattery de Longeliere in Friesland terecht. Daar was begin december 2006 een nestje geboren met onder anderen een prachtig zwart tabby meisje en een schattig zwart wit tabby ventje. Dit ventje was echter niet helemaal ongeschonden ter wereld gekomen; hij moest aan zijn staartje naar buiten getrokken worden en daarbij is hij het puntje van zijn staartje kwijt geraakt. Wij kregen hierdoor wel de mogelijkheid om met maar een beetje dieper in de buidel te tasten, twee kittens te nemen. Want als wij één ding hebben geleerd van Miu, dan is het dat sphynxen echt heel erg een kameraadje nodig hebben. En wanneer je niet 24/7 thuis bent, dan is het echt noodzakelijk dat ze een poezenvriendje of vriendinnetje hebben. Uiteindelijk was het begin maart 2007 zover! We konden Ooki en Momo ophalen uit Friesland. Eindelijk konden we weer kittens vasthouden en knuffelen.

Het begin van Cattery Bibou

Al vanaf het begin staat vast dat er na verloop van tijd uitbreiding in het aantal sphynxen zal moeten komen, omdat Meyke na afronding van haar studie het ouderlijk zal gaan verlaten. En ja... als je eenmaal besmet bent met het sphynxvirus is er geen twijfel mogelijk dat dit alleen mét sphynxen zal gebeuren. Natuurlijk kun je opnieuw op zoek gaan naar kittens, maar je kunt ook besluiten op verantwoorde wijze incidenteel een nestje te gaan fokken. Op deze manier ben je in de gelegenheid nieuwe, gezonde lijnen te creëren. Het spreekt dan ook vanzelf dat wij testen op HCM, PKD, FIV en FELV.

De naaam BIBOU komt uit het Japans en betekent "Beautiful face", Deze naam hebben we gekozen, omdat sphynxen in onze ogen prachtige katten met hele mooie koppies zijn.

Inmiddels heeft Ooki in 2008 een nest van zeven kittens gekregen (het verhaal van haar bevalling is elders op deze website te lezen). Helaas werd het uiteindelijk een keizerssnede en daarom hebben we besloten dat het voor haar beter was om niet nog een nestje te krijgen en hebben we haar laten castreren.

Kort nadat alle kittens naar hun nieuwe baasjes zijn verhuisd hebben we een nieuw fokpoesje gekocht: Mayumi, zij is op 11 augustus 2008 geboren. In 2010 heeft zij haar eerste nestje van vier kittens gekregen en daar zijn er drie van bij ons gebleven. Meyke ging het huis uit en nam Ooki mee.

Kita, het enige poesje uit het nestje van Mayumi ging ook bij Meyke wonen. Momo had inmiddels gezelschap gekregen van Mayumi, maar we wilden graag een kitten van onszelf houden en dat werd Mizu. Voor de andere twee kittens was al een koper gevonden, maar één van de twee was zo lief en aanhankelijk dat het onmogelijk was om hem te verkopen, dus ook Sushi is hier blijven wonen (het overgebleven broertje is wel met een sphynxvriendje bij zijn nieuwe baasjes gaan wonen).