De geboorte van Ooki’s kittens; ons eerste nest

Al een paar dagen sliep één van ons vlak bij Ooki op de bank beneden. 
Ooki kreeg van 30 op 31 mei om klokslag 00:00 uur haar eerste weeën, die werden na verloop van een aantal uren steeds iets sterker en af en toe wat minder.
Ze zocht erg naar hulp, bevestiging en aandacht van ons en wilde niet van onze zijde wijken.

Om half 7 's morgens begonnen de persweeën, maar na anderhalf uur was het eerste kitten nog steeds niet in zicht en hebben we de dierenarts maar gebeld. Onderweg naar de dierenarts (bijna voor de deur) werd toch het eerste kitten geboren en zoals afgesproken met de dierenarts zijn we terug naar huis gegaan, want de rest zou dan vanzelf wel komen.
Dit bleek niet het geval; om 11 uur zijn we wederom naar de dierenarts gegaan, want Ooki was moe en verzwakt en had nog steeds geen persweeën weer gehad. Wij hadden niet het idee dat ze het zelf zou redden om de bevalling af te maken. We hadden geen idee hoeveel kittens er nog  geboren moesten worden, maar wel dat het er minimaal 3 moesten zijn (door de bewegingen in de buik te voelen). Ook de dierenarts had de indruk dat ze het niet zou redden en om half 1 werd de keizersnede gedaan.

We hebben meegekeken en geholpen om de kittens wakker te wrijven. Op het moment dat ze voldoende praatjes hadden, gingen ze de couveuse in en Ooki werd weer netjes in model gebracht.
Daarna is ze weer bijgebracht en de navelstrengetjes van de kittens zijn afgeknoopt.
Ooki en de kittens waren klaar om weer mee naar huis te gaan, Ooki was zelfs half gecedeerd nog lief en oplettend.
's Nachts hadden we een probleem, omdat mevrouw alleen maar zo dicht mogelijk bij ons wenste te zijn in een mandje. Ze begon aanstalten te maken om de kittens naar de bank te verslepen, omdat één van ons daar lag te slapen. Vervolgens zijn we toch maar naar boven gegaan om te slapen in de hoop dat het dan beter zou gaan. De wekker op 2 uur later gezet en maar weer gaan kijken. Ze was wel wat rustiger geworden, maar is op een gegeven moment wel met 2 kittens apart gaan liggen.

Ze lijkt erg geschrokken van de grootte van haar nest; als ze allemaal aan het schreeuwen zijn, wordt ze wat angstig en loopt ze weg, omdat ze bang is iets verkeerd te doen.
Ze wil de kittens wel voeden en goed voor ze zorgen, maar dan wel graag in kleine groepjes. 
Als we 3 kittens in de kist laten liggen en haar 4 kittens laten zogen, is ze helemaal in haar nopjes. Dan gaat ze op haar rug liggen slapen met haar pootjes wijd, lekker hard spinnen, soms krijgen we dan een knipoog en een aaitje. 

We houden alles goed in de gaten, wegen ze voortdurend en leggen ze steeds aan. Nu maar hopen dat Ooki het goede voorbeeld overneemt. Helaas voelt Ooki zich alleen beslist nog niet fit en heeft ze een beetje koorts, we zijn dus opnieuw naar de dierenarts geweest en ze heeft pijnstilling gekregen buiten de antibiotica om die ze al voor de keizersnede krijgt. We hebben haar nog wel een poos moeten helpen met aanleggen en bijvoeden.

Van de zes katertjes en één poesje bleken er twee effen zwart te zijn en de andere vijf tabby zwart.

De kittens hebben als thema de zeven dagen van de week gekregen:

• zondag = Nichiyoubi
• maandag = Getsuyoubi
• dinsdag = Kayoubi
• woensdag = Suiyoubi
• donderdag = Mokuyoubi
• vrijdag = Kinyoubi
• zaterdag = Doyoubi

Ze zijn allemaal goed terecht gekomen en van een aantal krijgen we nog regelmatig een update. 

Helaas is begin 2015 Rezo plotseling overleden aan een embolie, zijn broertje Mogwai heeft gelukkig inmiddels een nieuw vriendje.